تأثیر عوامل مدیریتی، فرهنگی، اجتماعی، فنی و عوامل انتخاباتی در رأی گیری به شیوه الکترونیکی (مطالعه موردی : تهران و پاکدشت)

جامعه ای که طبق اصول قانون اساسی، امور آن به اتکای آرای عمومی اداره می گردد و انتخابات را به عنوان یکی از شاخص های اصول مدنی می داند، طبیعی است که با یک مدیریت صحیح و با استفاده از فناوری های جدید در راه تحقق این هدف گام بردارد. اولین قدم در این زمینه، شناسایی عوامل موثر در برگزاری یک انتخابات ایده آل با روش های جدید و رفع مشکلات مدنظر می باشد. عوامل این مدل در این پژوهش، شامل متغیرهای بیرونی (عوامل حاکمیتی، اجتماعی، آموزشی و فنی)، برداشت ذهنی از مفید بودن، برداشت ذهنی از آسانی استفاده، نگرش نسبت به استفاده و تصمیم به استفاده رأی گیری الکترونیکی به عنوان متغیرهای مستقل تعیین گردیده که بر متغیر وابسته استفاده از رأی گیری الکترونیکی تأثیر می گذارند. روش این پژوهش، پیمایشی، ابزار گردآوری اطلاعات آن پرسشنامه و روش نمونه گیری، خوشه ای دو مرحله ای بوده و جامعه آماری آن را افراد واجد شرایط رأی دهی شهر تهران تشکیل داده اند. نمونه آماری در این پژوهش از فرمول کوکران با توجه به ضریب خطای 05/0 درصد و تعداد جامعه آماری، 384 نفر تخمین زده شده است. جهت دستیابی به پاسخ سوالات پژوهش از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردید و در سطح آمار توصیفی از جدول فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی برای آزمون نرمالیته متغیرهای تحقیق، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای رتبه بندی متغیرها از روش فریدمن استفاده گردید که تمامی محاسبات با نرم افزار اس پی اس اس ورژن 21، انجام پذیرفته است. به منظور آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل ناپارامتری همبستگی با آزمون آماره (من ویتنی) استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان از ضرایب تاثیر بر استفاده از رأی دهی الکترونیکی ، تصمیم به استفاده با بالاترین ضریب 5.06 ، عوامل فنی با 4.84، نگرش به استفاده با 4.81، عوامل حاکمیتی با 4.59، برداشت ذهنی سودمندی با 4.51، عوامل آموزشی با 4.22، برداشت ذهنی سادگی با 4.03 و کمترین ضریب تاثیر، عوامل اجتماعی با 3.94 بوده است.